Wprowadzenie do nowego badania
W ostatnich badaniach naukowych dotyczących terapii nowotworowej, połączenie inhibitorów receptora naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR) oraz inhibitorów receptora czynnika wzrostu śródbłonka naczyniowego (VEGFR) zostało uznane za nowatorskie podejście w leczeniu zaawansowanego raka płuc. Badanie, które opisujemy, dostarcza nowych, istotnych informacji na temat występowania purpuricznych wykwitów papulopustularnych u pacjentów poddawanych takiej terapii. Jest to szczególnie ważne, ponieważ zrozumienie tych objawów może mieć kluczowe znaczenie w praktyce klinicznej, a także w poprawie jakości życia pacjentów.
Opis przypadku pacjentki
W badaniu przedstawiono przypadek 53-letniej kobiety z rozpoznaniem zaawansowanego raka płuc z przerzutami do mózgu. Pacjentka początkowo otrzymywała osimertynib, jednak po pięciu miesiącach leczenia nastąpił postęp choroby, co skłoniło lekarzy do zmiany terapii na połączenie erlotynibu i ramucirumabu. Po miesiącu stosowania nowego leczenia pacjentka zaczęła doświadczać licznych pustuł oraz punkcikowego purpury na obu kończynach dolnych. Objawy te były oporne na stosowane leczenie miejscowe, co doprowadziło do skierowania jej do specjalistycznego ośrodka.
Wyniki badań histopatologicznych i diagnoza
W badaniach histopatologicznych stwierdzono naciek neutrofilowy wokół mieszków włosowych oraz wyciek erytrocytów w okolicy naczyń krwionośnych, co prowadziło do postawienia diagnozy purpuricznych wykwitów papulopustularnych. Warto zauważyć, że powtarzane badania bakteriologiczne nie wykazały obecności bakterii, co sugeruje, że wykwity były wynikiem działania chemioterapii. W analizach laboratoryjnych nie stwierdzono objawów chorób kolagenowych ani zapalenia naczyń, co dodatkowo potwierdzało postawioną diagnozę.
Skuteczność zastosowanej terapii
W odpowiedzi na objawy, lekarze zdecydowali się na zastosowanie doustnego doksycykliny oraz miejscowych kortykosteroidów. Po dwóch miesiącach leczenia purpura uległa regresji, a po czterech miesiącach wykwity papulopustularne całkowicie zniknęły. Przypadek ten pokazuje, że purpuriczne wykwity mogą być skutecznie zarządzane bez konieczności przerywania terapii chemioterapeutycznej czy wprowadzania systemowych kortykosteroidów.
Dyskusja na temat mechanizmów działania i implikacji klinicznych
Badania sugerują, że inhibitory EGFR mogą prowadzić do uszkodzenia komórek śródbłonka naczyniowego, co może być przyczyną występowania purpury. Dodatkowo, inhibitory VEGFR mogą opóźniać proces gojenia ran, co w przypadku omawianej pacjentki mogło przyczynić się do dłuższego czasu trwania objawów. Zastosowanie doksycykliny, jako leku o działaniu przeciwzapalnym oraz przeciwbakteryjnym, okazało się skuteczne w leczeniu wykwitów związanych z terapią inhibitorami EGFR.
Podsumowanie i przyszłe kierunki badań
Podsumowując, przedstawiony przypadek purpuricznych wykwitów papulopustularnych związanych z terapią erlotynibem i ramucirumabem podkreśla znaczenie wczesnej diagnozy oraz odpowiedniego zarządzania skutkami ubocznymi leczenia nowotworowego. W miarę jak terapia ta zyskuje na popularności, konieczne jest dalsze gromadzenie przypadków oraz badań, aby lepiej zrozumieć mechanizmy działania inhibitorów EGFR i VEGFR oraz ich wpływ na skórę pacjentów.
Bibliografia
Mima Yoshihito, Ohtsuka Tsutomu, Tsujita Akihiro, Nakazato Yoshimasa and Norimatsu Yuta. A Case of Purpuric Papulopustular Eruption on the Extremities Developed During Erlotinib and Ramucirumab Combination Treatment, Resulting in Complete Regression Without Oral Prednisone or Discontinuing Chemotherapy. Cureus , 16(12), 339-357. DOI: https://doi.org/10.7759/cureus.76601.
