Nowe badania nad zastosowaniem prednizonu w terapii dzieci z IgAN i IgAVN
W ostatnich badaniach naukowych oceniono skuteczność rocznej terapii dzieci z IgA nefropatią (IgAN) oraz nefropatią w przebiegu zapalenia naczyń IgA (IgAVN) z zastosowaniem skojarzonej terapii azatiopryną, prednizonem oraz enalaprylem. Badanie to dostarcza istotnych informacji na temat możliwości leczenia tych chorób u dzieci oraz wskazuje na znaczenie zastosowania immunosupresji w przypadku pacjentów z wyższym poziomem białkomoczu i wyższym wynikiem MESTC.
Opis badania i zastosowane metody
Badanie obejmowało 68 dzieci, które zostały zdiagnozowane na podstawie biopsji nerki. W grupie badawczej znalazło się 36 dzieci (15 z IgAN i 21 z IgAVN), które były leczone skojarzoną terapią (azatiopryna, prednizon, enalapryl) oraz kontrolną biopsją nerek. Grupa kontrolna składała się z 32 dzieci (21 z IgAN i 11 z IgAVN), które przez rok były leczone jedynie enalaprylem.
W badaniu oceniano między innymi poziom białkomoczu, obecność krwi w moczu, funkcję nerek oraz wyniki biopsji histopatologicznych. Azatiopryna była podawana w dawce 2 mg/kg/dobę przez 12 miesięcy, a prednizon w dawce maksymalnie 60 mg/dobę, stopniowo redukowanej w ciągu 15 miesięcy. Enalapryl był podawany w maksymalnej tolerowanej dawce.
Wyniki badania: znaczące zmiany w parametrach klinicznych
Po roku terapii skojarzonej zaobserwowano istotne zmniejszenie zarówno białkomoczu, jak i hematurii w grupie badawczej. W grupie, która otrzymywała azatioprynę, prednizon i enalapryl, 35 pacjentów osiągnęło białkomocz równy 0, co wskazuje na znaczną poprawę. Zmiany w poziomie białkomoczu były istotnie wyższe w grupie badawczej w porównaniu do grupy kontrolnej, co potwierdza skuteczność zastosowanej terapii.
Wyniki biopsji histopatologicznych również wykazały poprawę, szczególnie w klasyfikacji Oxford, gdzie zaobserwowano wysoką częstość poprawy w parametrach E (endokapilarny nadmiar komórek) i T (atrofia kanalików) po leczeniu. To sugeruje, że skojarzona terapia może prowadzić do korzystnych zmian w strukturze nerek.
Dyskusja: znaczenie immunosupresji w leczeniu dzieci z IgAN i IgAVN
Obecne wytyczne KDIGO dotyczące leczenia IgAN koncentrują się głównie na dorosłych pacjentach, co podkreśla potrzebę badań nad skutecznością terapii immunosupresyjnych w grupie pediatrycznej. Wyniki tego badania sugerują, że wczesne wprowadzenie terapii immunosupresyjnej, w tym prednizonu, może znacząco wpłynąć na przebieg choroby i poprawę funkcji nerek.
Warto zauważyć, że w grupie dzieci z IgAVN, które były leczone skojarzoną terapią, zaobserwowano znacznie wyższą poprawę w zakresie białkomoczu i histopatologii w porównaniu do grupy kontrolnej. To może sugerować, że dzieci z wyższym poziomem białkomoczu i wyższym wynikiem MESTC powinny być traktowane z większą uwagą i rozważane pod kątem zastosowania terapii immunosupresyjnej.
Podsumowanie i wnioski z przeprowadzonych badań
Roczne leczenie z użyciem azatiopryny, prednizonu i enalaprylu przyniosło znaczną poprawę kliniczną i histologiczną u dzieci z IgAN i IgAVN. Wyniki te sugerują, że ta terapia powinna być rozważana jako skuteczna opcja leczenia dla tych pacjentów. W przyszłości konieczne są dalsze badania, aby potwierdzić te obserwacje i ocenić długoterminowe wyniki leczenia.
Wybór terapii dla dzieci z IgAN i IgAVN powinien być oparty na objawach klinicznych oraz wynikach biopsji nerek. Pacjenci z wyższym poziomem białkomoczu i wyższym wynikiem MESTC powinni być brani pod uwagę w strategii leczenia immunosupresyjnego, co może prowadzić do lepszych wyników terapeutycznych.
Bibliografia
Mizerska-Wasiak Małgorzata, Starczyński Miłosz, Wasiak Wojciech, Małdyk Jadwiga, Płatos Emilia and Pańczyk-Tomaszewska Małgorzata. Combined Therapy with Azathioprine, Prednisone, and Enalapril in Children with IgAN and IgAVN. Journal of Clinical Medicine 2024, 13(23), 503-512. DOI: https://doi.org/10.3390/jcm13237316.
